Youm: Bu Ülke (Cemil Meriç)

Başlık: Bu Ülke

Yazar: Cemil MEriç

Yayınevi: İletişim Yayınları

Sayfa: 341

"Kitap zekayı kibarlaştırır."

Bu kitap benim Cemil Meriç ile tanışma kitabım. Aslına bakarsanız daha önce kendisinin kitabını okumamak bir yana hakkında araştırma dahi yapmamıştım. Onunla ilgili bildiklerim sadece duyduklarımdan ibaretti diyebilirim. Çok yazık etmişim! Neyse ki kitabın ilk bölümünde Cemil Meriç'e dair bir çok şey öğrendim. Öğrenmenin yaşı yoktur diye kendimi rahatlatıyorum şu sıralar...

Bu Ülke 341 sayfadan oluşuyor. Girişte 'Entellektüel Bir Otobiyografi' daha sonra 'Cemil Meriç Kronolojisi' ni okuyorsunuz ve nihayetinde sayfa 73'te asıl kitabı okumaya başlıyorsunuz. Kitabın bir diğer güzelliği ise yaklaşık 40 sayfalık 'Kanaviçe' bölümü. Bu bölüm olmadan kitaptan ne anlardım ya da bir yandan sürekli internette araştırma yapacağım için kitabı ne zaman bitirirdim hiç bilemiyorum.

Ben görüşünü okurla açık bir şekilde paylaşan yazarları çok seviyorum, görüşleri bana uysun ya da uymasın... Bu kitap da tamamen Cemil Meriç'in dünya görüşünden oluşmakta. Üstü kapalı cümleler yok, ne demek istiyorsa o. Gerçi ne kadar bilgi birikimimiz varsa o kadarını alıyoruz ya kitaptan, işte bu başka bir mesele. Zaten Cemil Meriç kitabın bir bölümünde de yazarların anlatmak istediklerini okurun ilk okumada anlayamayacağını söylüyor. İşte bu nedenle kitabı çok defa okuyup eskitmek niyetindeyim. Merak ediyorum daha sonraki okumalarımda neler alacağım kitaptan.

Bu kitap benim için okuması en güç kitaplardan biri arasına girdi çünkü Meriç'in bahsettiği bir çok şeye yabancıydım. Kanaviçe bölümü vardı ama tam anlamıyla yeterli olduğunu söyleyemem, olmasaymış hiçbir şey anlayamayacakmışım ya orası ayrı. Neyse ki yazarın her bölümün ardında uzunca bir boşluk bırakılmış ki kendi araştırmamı yapıp not alma şansım oldu.

Lafı uzatmaya gerek yok, kitabın benim ya da bir başkası tarafından anlatılmaya da ihtiyacı yok bence. Ben sadece okuduğum için çok mutlu olduğum bu kitabı ve hakkındaki görüşlerimi paylaşmak istedim. Bu Ülke'yi okumanın haklı gururunu da paylaşmasam olmazdı değil mi?. ^^

Bana kendimi binlerce defa cahil hissettiren ama bir yandan da her anlamda tatmin eden bu kitabı okumayan herkese okumasını tavsiye ederim. Bir de eğer bu tarz kitapları okumayı seviyorsanız Aliya İzzetbegoviç'in Zindandan Notlar adlı kitabına ve George Orwell'ın denemelerine bir göz atabilirsiniz...

Satın almak için tık tık... 
(Satın alın bence.)

Bibliomaniacs Puanı:

Yorum : Cemile

 

Başlık : Cemile 

Yazar : Orhan KEMAL

Yayınevi : Everest Yayınları

Sayfa : 150

Bu zamana kadar bir Orhan Kemal kitabı okumamış olmanın ne büyük bir hata olduğunu bu kitabı okuduğumda daha iyi anladım. Doğrusu bunun eksikliğini çok yaşamamıştım yani niyeyse son bir kaç ayı düşünmezsek Orhan Kemal ile çok karşılaştığımı söyleyemeyeceğim (Kitap alışveriş sitelerinde falan) Bu birkaç aydır etrafımdakiler Orhan Kemal okumalısın dediklerinde araştırmaya başladım ve Cemile'nin en iyiler arasında olduğunu görüp hemen sipariş ettim. Konu itibariyle de ilgimi epey çekmişti ama ne yalan söyleyeyim bu kadar etkileneceğimi hiç mi hiç beklemiyordum. Uslüp olarak Sabahattin Ali'ye benzetiyorlar ama benim pek hayranı olmadığımı bilirsiniz o yüzden ben bu yoruma katılmayacağım çünkü gerçekten Orhan Kemal'in uslübuna hayran kaldım. Bir kitap bu kadar mı içine alır ve sanki yaşıyormuş gibi okunur diye geçirdim okuduğum her sayfada. 

Orhan Kemal'in uslübu oldukça yalın ama aynı zamanda büyüleyici. Benim en sevdiğim kitaplar kitabın kapağını kapattığımda hala o duyguyu yaşıyorsam onlardır işte. Cemile de bunu yaşadım ; kitabı okumayı bıraktım ama aklım hala fabrikada, Cemilede kaldı.

Yoksulluk içinde yaşam mücadelesi veren ama yine de mutlu olmayı başarabilen insanların hikayesi bence bu kitap. Hatta bir yerde zeytin ekmek ve çaydan oluşan kahvaltılarını iştahla yiyen aileden bahsedilince tüylerim ürperdi. Bu kahvaltı iştahla nasıl yenir dedim önce ve sonra kendi halime acıdım. Bir internet sayfasında bu kitap için Orhan Kemal çokkültürlü Türkiye panoramisi çizmiş demiş. Çok doğru. Kitapta her telden insan var. Ana karakterimiz ve ailesi Boşnak, bunun yanında Yahudide var müslüman da, fakiri küçümseyen zengin de var küçümseyen bakışların ne ifade ettiğini anlamayacak kadar temiz olan fakir de, okumuşta var cahil de hatta İtalyan bile var^^ Bir de çıkarı uğruna herkesi kullanan insanlar var. Yani 150 sayfada güzel bir bakış atıyorsunuz o dönemin Türkiyesine.  

"Küçük Adamın Romanı" serisinin 3. kitabı Cemile. Bunlardan ilki Baba Evi ikincisi ise Avare Yıllar. Kitaplar birbirinden bağımsız olarakta okunabiliyor ama yine de ben Cemile'yi almadan önce bunun bir üçleme olduğunu bilseydim Baba Evi ile başlamayı tercih ederdim. 

                                                        Bibliomaniacs Puanı : 

                                                   

Yorum: Aylak Adam

Başlık: Aylak Adam

Yazar: Yusuf Atılgan

Yayınevi: Yapı Kredi Yayınları

Sayfa: 156

Aylak Adam sanırım şimdiye kadar gerçekten hakkını vererek okuduğum nadir kitaplardandır. Kitap 156 sayfa ama ben bir o kadar da üzerine yazılmış makale okudum. Bay C. okuduğum en ilginç karakterlerden birisi ama birçoğuna göre neden böyle olduğunu anlamak hiç de zor değil. İşte bu nedenle bu kitap en sevdiklerimin arasında. Fakat buna rağmen bu yazımda kitaba haksızlık edecekmişim gibi hissediyorum çünkü ben sevdiğim kitapları layıkıyla anlatamıyorum. Ama bu sefer bunun olmaması için daha çok çaba sarf edeceğim çünkü 'Aylak Adam'...

Başlangıçta okurken aklıma sık sık Camus'nun Yabancı'sı geliyordu. Bir süre sonra bu duygudan kurtulmuş olmama rağmen az önce altını çizdiğim satırları okuyunca aslında her iki karakterin de ne kadar benzer olduğunu gördüm. Fakat aradaki en büyük fark şüphesiz ki Meursault'un davranışlarının ardında yatan sebebi çözememem. İşte su nedenle de benim için Aylak Adam çok daha değerli. 

Bu kitabı okurken onun konusundan ziyade Bay C.'ye ve karakterine odaklandım ben. Onu anlamak için altını çizdiğim o kadar satır var ki. Hayatımda okurken en çok zevk aldığım ve onu gerçekten de okuduğumu hissettiğim nadir kitaplardan biridir belki de Aylak Adam. O satırlar üzerine düşündüm, düşündüm... Ve bir şekilde Bay C.'yi anladığımı da düşünüyorum açıkçası.  

Aylak Adam'ı ne kadar çok sevsem de hakkında anlatacak daha fazla şeyim yok. Bazı kitaplar hakkında çok konuşulamaz, o kitaplar sadece okunur. İşte bu kitap da benim için onlardan biri. Sadece şunu söyleyebilirim ki kitaplığımda bu kadar altını çizdiğim, bir o kadar da üzerine not aldığım başka bir kitap yok. Bu kitap aylak bir adam hakkında olabilir ama aylak bir kitap okumaktan çok uzakta.

Yine de 'bu kitabı okumamı önerir misin?' deseniz, evet okumalısınız kesinlikle ama seveceğinizin garantisini veremem çünkü bu kitap çok farklı bir çizgide ve herkesin okumaktan zevk alacağı bir kitap değil kesinlikle. 

Satın almak için tık tık...

Bibliomaniacs Puanı: 

 

Yorum : Sineklerin Tanrısı (Yorum #2)

Başlık: Sineklerin Tanrısı 

(Lord of the Flies)

Yazar: William Golding

Yayınevi: İş Bankası Kültür Yayınları
Sayfa: 262

"Sineklerin Tanrısı'na roman demek yersizdir; çünkü bu kitap bir roman değil, gerçekçi bir anlatımla yazılmış olmakla beraber bir alegoridir, yani simgesel anlamları olan bir öyküdür."diyor kitabın sonsözünde çevirmen Mina Urgan. Kitabı tam olarak anlatan en iyi cümle bu bence. Bu öyle bir kitap ki hakkında oturup saatlerce hiç usanmadan konuşabilirim, o derece derin. 

Kitabın Mercan Adası kitabıyla benzerliği, Ralph ve Jack karakterlerinin o kitapta da olması gibi konulara girmeyeceğim çünkü heryerde bunlar yazıyor zaten ama kitabı birazcık anlatmak gerekirse atom savaşı sırasında güvenilir bir yere götürülmek istenen çocukların uçağı düşer ve ıssız bir adada çocuklar yaşamaya çalışırlar. En başta her şey eğlenceli görünürken elbette ki çağımızın en büyük problemlerinden biri olan "güç" sıkıntısı doğar ve liderlik duygusu adayı birbirine düşürür. Bundan sonra o cennet adanın nasıl cehenneme dönüştüğünü ve o çocukların dahi içlerinde nasıl vahşilerin olduğunu görürüz. İçim acıyarak okudum desem yanlış olmaz.

Kitaptaki en önemli ve kilit karakter kesinlikle Simon. Eğer kitabı henüz okumadıysanız bu karaktere odaklanın ve özellikle sineklerin tanrısıyla olan konuşmasını iyice anlamaya çalışın. O konuşma derin anlamlar içerir^^ Spoiler olmasın ama Simon biryerde şunu söyler : " Bizden başka canavar yok belki."  Bu cümle benim için üzerinde uzun uzun düşünülecek derin anlamlara sahip. 

Kitaptaki karakterlerin hepsi simgesel anlamlara sahip aslında. Mesela domuzcuk... Asıl isminin kitap boyunca öğrenilememesi bile ne kadar ezik bir karakter olduğunu gösteriyor ama neden ezik bu karakter? Aslında adanın en mantıklı konuşan çocuğu olduğunu kitabı okudukça göreceksiniz. Domuzcuk kör denecek kadar miyop, şişko ve astımı olan bir çocuktur. Şimdi düşünelim acaba neden bu kadar eziliyor.

Okumayan arkadaşlara şiddetle tavsiye ettiğim anlaşılmıştır zaten. Şunu da belirtmem gerekiyor ki öyle bir günde bitirilir çok sürükleyiciydi diyemem kitap için aksine yavaş yavaş ve düşünülerek okunmalı. Bu yüzden biraz yavaş ilerleyen bir kitap ama kesinlikle muhteşem.

Son olarak Mina Urgan'ın yazdığı sonsöz kesinlikle okunmalı. Kitabı okurken akılda oluşan bazı belirsizlikler sozsözde çok net anlatılmış. 

 

Bibliomaniacs Puanı: 

              

 

Filmkolik'in kitap yorumu için tık tık...

Ağustos 2016 Kitap Alışverişi

Her kitap alışverişi güzeldir ama sanki bu ay yaptığım alışveriş daha bir muhteşem değil mi? Birine başlasam aklım diğerinde kalıyor ve sanki oturduğum yerden hiç kalkmadan bir çırpıda hepsini okuyup bitirmek istiyorum. Hatta çok mu açlık yaptım bilmem ama üç kitaba aynı anda başladım ve elimde bitirmediğim bir kitap varken. Bu yüzden kendime acilen bir sıra yapmam gerek yoksa sonum pek iyi durmuyor.  

Bu ay kitap alışverişimi farklılık yaparak idefixten yaptım - aslında bunun sebebi İngilizce kitap alıyor olmam - Kargom 2 parça halinde gelmiş olsada gözüme hiç batmadı ve ben idefixten alışveriş yapmayı çok sevdim ve de çok hızlılar. He bir de 2 ayrı kargoyla 2 farklı  Sabitfikir dergisi gelmiş oldu^^ Yaseminler, Heba ve Leylim'i ise bugün DR'dan aldım. Aslında kucağıma doldurup kasaya gitmeye niyetlendiğim daha çok kitap vardı ya neyse abartmayayım.

1) Biz İnsanlar - Peyami Safa : Reşat Nuri'ye olan takıntımdan bahsetmiş olmalıyım. Bu takıntı yüzünden lisedeyken sadece Reşat Nuri okudum ve sonrasında da kendimi diğer yazarlara kapadım. Tabi ki yaptığım pek bir anlamsızdı bu yüzden ben de bu hatamı düzeltmek için her ay Türk Edebiyatından bir yazarın kitabını almaya karar verdim. Biz İnsanlarla başlayalım bakalım.

Not : Evet evet Dokuzuncu Hariciye Koğuşunu da okumadım :(

2) Sineklerin Tanrısı - William Golding : Namını cok duyup inatla okumadığım bir kitap daha. Şu an bu kitap bitmek üzere ve iyi ki dediklerimden. Yorum yakın zamanda gelecek^^

3) Leylim Leylim - Ahmet Arif'ten Leyla Erbil'e Mektuplar : Geçenlerde arkadaşımın ısrarı üzerine aklıma düştükten sonra amaaan o kadar aşk beni boğar diyip almaktan vazgeçtiğim kitap. Bugün dr'da Yaseminler kitabını ararken bir anda kendimi leylim kitabını isterken buldum ve bunun bir işaret olduğunu düşünüp kitabı aldım. Bakalım kitap beni şaşırtacak mı?

4) All the Bright Places - Jennifer Niven : İngilizce kitap okumaya uzun bir ara verdiğim için okullar açılmadan önce ingilizce okumanın iyi geleceğini düşündüm. Basit ve akıcı bir kitap seçemeye çalıştık bibliomaniac arkadaşımla. Umarım severim.

5&6) Heba & Gölgesizler  - Hasan Ali Toptaş : Hasan Ali Toptaş'ın kitaplarıyla takip ettiğim bloglarda çok karşılaşır olduktan sonra bir de seminerde hocamızın övmesiyle dayanamayıp önce Gölgesizleri sonra da dr'dan Hebayı aldım. Öncelikle Heba ile başlamayı düşünüyorum. Konusu beni inanılmaz cezbetti.

7) Yaseminler Tüter mi, Hala? - Alev Alatlı : Seminerde bir hocamızın bu kitap için söylediklerini siz de duysanız heralde dayanamayıp koşarak gidip kitabı alırdınız. Dahası ben bu yazarı da ilk kez duydum, çok mu cahilim acaba? Hocamızın dediğine göre bu kitabı okumayan çok şey kaybetmiş, kesinlikle ve kesinlikle okumalıymışız vb. Bugün dr'dayken yazarımızın daha çok başka  kitapları olduğunu da gördüm ve eğer gerçekten bu kadar iyi bir yazarsa bu zamana kadar tanımadığım için utanacağım. Görücez.

8) Satranç - Stefan Zweig : Bu kitap çoktaaan bitti bile zaten minnacık kısacık bir şey. Peki bibliomaniac arkadaşımın övdüğü kadar var mıydı? Kesinlikle.

9) Cemile : Orhan Kemal : Kitaplığımda hiç Orhan Kemal kitabı olmadığını fark ettiğimde almaya karar verdim bu kitabı. Konusu da baya ilgimi çekti. Kitap yoksul kesimlerin ayakta kalma çabasını ve direnişlerini anlatıyor. Beklentim çok büyük^^

10) Mesela - İskender Pala : Veee son olarak İskender Pala. Kitabı gördüğümde dahi öyle mutlu oluyorum ki okuduğumda ki halimi siz düşünün. Dahası bu kitap bir harika. Doğrusu konusunun dahi ne olduğunu bilmeden aldım ama okumaya başlayınca hata yapmadığımı anladım. 

Yorum: Mars Yıllıkları (Ray Bradbury)

Başlık: Mars Yıllıkları

Yazar: Ray Bradbury

Yayınevi: İthaki Yayınları

Sayfa: 382

Çok ilginçtir ki farkında olmadan son üç yıldır her yıl 1 tane Ray Bradbury kitabı okuyormuşum. Arada bu kadar zaman farkı olduğunu sanmıyordum ama durum budur. Ve her ne kadar Fahrenheit 451'in tadını diğer kitaplarında bulamasam da sanırım arayışıma gelecek yıl da ondan sonraki yıl da devam edeceğim. İthaki Bradbury kitap tasarımlarını değiştirmeyi düşünmediği müddetçe bu yıl bitmeden yazarın yeni bir kitabını almaya niyetim yok ne yalan söyleyeyim.

Çoktan kitaba karşı ne düşündüğümü anlamışsınızdır ama ben yine de kısaca duygularımdan ve kitaptan bahsetmek istiyorum. 

Mars Yıllıkları bilim-kurgu kategorisinde göreceğiniz bir Bradbury kitabı. Adından da anlaşılacağı üzere Mars'ta geçen olayları konu alıyor. Ama kitabın bilim kısmı sadece bundan ibaret. Bu da gerçek anlamda bu kitabı bilim-kurgu kategorisine sokar mı işte ondan emin değilim. Gerçi Marslılar da geçiyor kitapta ama bunun üzerine çok da değinilmemiş. Bu yönden bence klasik bilim-kurgu kitaplarının dışında bir kitap Mars Yıllıkları. (Tamam tamam... Mars+ gelecek+ uzayda seyahat+ uzay araçları = bilim-kurgu ama bana hiç de öyle hissettirmedi ne yalan söyleyeyim.)

Ray Bradbury bu kitabı aslında 1940 yılında kısa hikayeler şeklinde yayınlamış ve bu hikayeler 1950 yılında da birleştirilip bir kitap olarak basılmaya başlanmış. İşte bu durum hikayeler arasında bir bağlantı olmamasını net bir şekilde açıklıyor tabii sondaki sürprizi saymazsak. Kitabın ana konusu ise insanların Mars'a gidip kolonileşmesi. Bu süreçte Marslılar ile olan etkileşimi vs...

Kitap özünde farklı tarihlerde yayınlanan kısa hikayelerden oluşsa da bir bütün halinde okunması çok daha verimli olacaktır okur için. İşte beni kitaptan soğutan sebeplerden bir tanesi de bu oldu. Kitabı çok uzun bir zaman dilimine yayarak okudum. Ve bingo! Kitaptan neredeyse nefret ettim. Her ne kadar birbirinden bağımsız gibi görünseler de bir kronolojik sıralaması var ve ben önceki hikayeleri unutmuş oldum çoğu zaman. Yani bu kitabın benim için ziyan olmasının tek sebebi yine benim. Bir de tabi bir çok kişi kitabın şiirsel bir anlatım ile yazılmış olduğunu söylüyor ama ne yazık ki ben kitabın çevirisini okudum. Bir hata daha. Yani imkanınız varsa siz benim yaptığım hatayı yapmayın ve kitabı orijinal dilde okuyun.

Kısacası kitap bilim-kurgu türünü gerçekten sevenler için biçilmiş bir kaftan olabilir ama benim gibi bir distopya hayranı ve  Bradbury'nin Fahrenheit 451'ini okuyup aynı hazzı alacağını düşünenler için çok da etkili olmayacaktır, benden söylemesi.

Satın almak için tık tık...

Bibliomaniacs Puanı:

Yorum: Oğullar ve Rencide Ruhlar (Alper Canıgüz)

Başlık: Oğullar ve Rencide Ruhlar

Yazar: Alper Canıgüz

Yayınevi: İletişim Yayınları

Sayfa: 204

"Beş yaş insanın en olgun çağıdır; sonra çürüme başlar.

Ben Alper Kamu, birkaç ay önce beş yaşına bastım. Doğum günüm yaklaşırken vaktimin büyük kısmını pencerenin önünde, dışardaki insanları izleyerek geçiriyordum. Hızlanarak, yavaşlayarak, türlü sesler çıkararak ve bir yerlere bakarak yaşayıp gidiyorlardı. Bir gün onlardan biri haline geleceğimi düşünmek beni hasta ediyordu. Ne yazık ki bundan kaçış yoktu. Zaman acımasızdı ve ben hızla yaşlanıyordum."

Kitabı okumaya başladığımda 'Aha! Bir Holden ile daha karşı karşıyayım.' diye düşünmüştüm. Ama okumaya devam ettikçe -Salinger'ın toprağına haber gitmesin- bu kitabın çok daha güzel olduğu kanısına vardım. Bence tabi. 

Oğullar ve Rencide Ruhlar 5 yaşındaki Alper Kamu adlı karakteri konu alıyor. Çocuğumuz pek bir zeki. Sanırım 'çocuğumuz' dediğimi duysa canıma okur, öyle bir karakter. Kitabı okurken öylesine kendimden geçmişim ve sanırım düşünmeyi bırakmışım ki sonuna geldiğimde 'Eh, bu baya polisiye bir roman' dedim kendime. İçinde yok yoktu, polisiye, felsefe... En sevdiğim yanıysa yazarın bir çok edebi esere/yazara/karaktere çok zekice atıfta bulunması oldu. Bir kitapta başka eserlerden incelikle bahsedildiğini görünce birden o kitaba/yazara karşı büyük bir hayranlık besliyorum elimde olmadan. Bu kitabı da bu yönüyle çok sevdim. 

Sevmediğim yanı demeyelim ama beni rahatsız eden bir iki nokta vardı ki onlar da : 1. Karakterin yaşının bu denli küçük olması. 

     2. Her ne kadar gerekli olsa da 'Böyle Uyurdu Zerdüşt' adlı bölümün beni sıkması.

Bu iki nokta dışında kitapta sevmediğim noktalar vardıysa bile çoktan kendilerini hafızamın puslu bölgelerine göndermiş bulunmaktayım. 

Kısacası ben bu kitabı çok sevdim. Uzun zamandır böylesine sürükleyici bir roman okumamıştım -sanıyorum-. En kısa zamanda yazarın diğer kitaplarını da okuyacağımdan emin olabilirsiniz. 

Son olarak daha önce yapmadığım bir şeyi yapacağım ve içerikten değil ama kitabın kendisinden bahsedeceğim. 

• Kapak tasarımı kesinlikle ve kesinlikle kitap ile harika bir uyum içerisinde. Murat Yılmaz oldukça başarılı bir iş çıkarmış diyebilirim. 
• İletişimin kitap omurgasını sade tutmasına bayılıyorum zaten. 
• Kitap olarak okurken en çok zevk aldığım kitaplar ise boyutları ortalama olup da esnek olan kitaplardır ki bu da onlardan biri.
• Kitaplar ile kafasını bozmuş biri olarak sayfaların kalınlığına bile bakan biri olarak bu kitabın kağıt kalitesini de sevdim.
• Amma velakin kitabın il ve son sayfası hariç diğer sayfaların omurga ile bağlantısı koptu kopacak. Haşin bir okur olsam kitap parçalanacakmış gibi hissediyorum ve bu durum oldukça sinirimi bozdu. (Sırf bunu söylemek için durduk yere sitede yeni bir format deneyip 4 madde ile kitabı övüp sonra da şikayetimi dile getirdiğimi fark etmediğinizi söyleyemezsiniz. Ne yapabilirim, kitap denildi mi aşırıya kaçabiliyorum...)  

Satın almak için tık tık...

Bibliomaniacs Puanı: