Başlık : Cemile
Yazar : Orhan KEMAL
Yayınevi : Everest Yayınları
Sayfa : 150
Bu zamana kadar bir Orhan Kemal kitabı okumamış olmanın ne büyük bir hata olduğunu bu kitabı okuduğumda daha iyi anladım. Doğrusu bunun eksikliğini çok yaşamamıştım yani niyeyse son bir kaç ayı düşünmezsek Orhan Kemal ile çok karşılaştığımı söyleyemeyeceğim (Kitap alışveriş sitelerinde falan) Bu birkaç aydır etrafımdakiler Orhan Kemal okumalısın dediklerinde araştırmaya başladım ve Cemile'nin en iyiler arasında olduğunu görüp hemen sipariş ettim. Konu itibariyle de ilgimi epey çekmişti ama ne yalan söyleyeyim bu kadar etkileneceğimi hiç mi hiç beklemiyordum. Uslüp olarak Sabahattin Ali'ye benzetiyorlar ama benim pek hayranı olmadığımı bilirsiniz o yüzden ben bu yoruma katılmayacağım çünkü gerçekten Orhan Kemal'in uslübuna hayran kaldım. Bir kitap bu kadar mı içine alır ve sanki yaşıyormuş gibi okunur diye geçirdim okuduğum her sayfada.
Orhan Kemal'in uslübu oldukça yalın ama aynı zamanda büyüleyici. Benim en sevdiğim kitaplar kitabın kapağını kapattığımda hala o duyguyu yaşıyorsam onlardır işte. Cemile de bunu yaşadım ; kitabı okumayı bıraktım ama aklım hala fabrikada, Cemilede kaldı.
Yoksulluk içinde yaşam mücadelesi veren ama yine de mutlu olmayı başarabilen insanların hikayesi bence bu kitap. Hatta bir yerde zeytin ekmek ve çaydan oluşan kahvaltılarını iştahla yiyen aileden bahsedilince tüylerim ürperdi. Bu kahvaltı iştahla nasıl yenir dedim önce ve sonra kendi halime acıdım. Bir internet sayfasında bu kitap için Orhan Kemal çokkültürlü Türkiye panoramisi çizmiş demiş. Çok doğru. Kitapta her telden insan var. Ana karakterimiz ve ailesi Boşnak, bunun yanında Yahudide var müslüman da, fakiri küçümseyen zengin de var küçümseyen bakışların ne ifade ettiğini anlamayacak kadar temiz olan fakir de, okumuşta var cahil de hatta İtalyan bile var^^ Bir de çıkarı uğruna herkesi kullanan insanlar var. Yani 150 sayfada güzel bir bakış atıyorsunuz o dönemin Türkiyesine.
"Küçük Adamın Romanı" serisinin 3. kitabı Cemile. Bunlardan ilki Baba Evi ikincisi ise Avare Yıllar. Kitaplar birbirinden bağımsız olarakta okunabiliyor ama yine de ben Cemile'yi almadan önce bunun bir üçleme olduğunu bilseydim Baba Evi ile başlamayı tercih ederdim.
Bibliomaniacs Puanı :
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder