Başlık: Lüzumsuz Adam
Yazar: Sait Faik Abasıyanık
Sayfa: 87
Yayınevi: Türkiye İŞ Bankası Kültür Yayınları
Mutsuzum, son bitirdiğim kitaplarda aradığımı bir türlü bulamadım. Bu cümleden sonra yoruma devam etmek biraz anlamsız belki de ama ben yine de yazacağım zira bu gece çenem çok düşük..
Sait Faik Abasıyanık'ı severim. Bundan önce sadece bir kitabını okudum ve o bir kitap bana yetti, ortaokula giderken Türkçe öğretmenimiz hediye etmişti Semaver'i, ondan yeri ayrıdır belki de. Eskiler, eskiler... Peki bu kitabını neden sevmedim?!. İşte bunu bilmiyorum, tabi bir yazarın tüm kitaplarını seveceğiz diye bir şey yok ama ben böyle ummamıştım hiç.
Kitabı hangi kelime ile tanımlasam diye düşünürken, gözüme bir bilgi çarptı: Sait Faik'e bu kitabı yazarken siroz teşhisi konmuş ve o zaman buldum kelimemi 'yorgun' , kitabı okurken bana geçen his yorgunluk, halsizlik, tükenmişlik oldu. Eh bu durum benim de modumu düşürdü. Galiba ondan bu kitaba o kadar ısınamadım, tamam bir kitabı okurken duyguları bana geçsin isterim ama hayattan bezmişlik ise söz konusu olan duygu, kalsın ben almayayım. Kitabın içinde sevdiğim hikayeler de oldu, aman bitse de sonrakine geçsem dediklerim de. Ama bunlar bir yana, bu kitap da yolculuk sırasında okunacak bir kitap bence. Böyle diyorum çünkü çok kısa bir sürede bitirdim kitabı. Bu hıza, kitabı çok sevmiş olmam gerek aslında ama.. Yine de okuduğum için mutluyum, eski günleri hatırladım bana iyi geldi bu durum. Kitaplığıma gidip ortaokul zamanlarımda okuduğum diğer kitapları da okumadık istedim mesela.
Neyse sadede gelecek olursam, bunlar demek değil ki Sait Faik'in diğer kitaplarını okumayacağım, aksine bütün kitaplarını bitirmeye kararlıyım. Sadece bu kitaplar elektriğimiz pek uyuşmadı o kadar...
İyi geceler...
Bibliomaniacs Puanı:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder